Epilepsie
Epilepsie is een aandoening die zich uit in de vorm van aanvallen. Deze ontstaan door een plotselinge, tijdelijke verstoring van de elektrische prikkeloverdracht in de hersenen. Epilepsie geeft een tijdelijk verlies van het bewustzijn met veelal verlies van controle over het lichaam. Epilepsie kan aangeboren zijn of later in het leven ontstaan na hersenbeschadiging bv als gevolg van een beroerte, tumor, ontsteking of een ongeluk.
De meest bekende vorm van een epileptische aanval is de ‘grand mal’
, (nu een gegeneraliseerde toeval genoemd). Aan zo’n aanval gaat meestal een gevoel van onwel zijn of een aura vooraf. Daarna verliest de patiënt het bewustzijn en ontstaat er een verkramping van het lichaam. Hierbij kan een tongbeet voorkomen. Na enkele seconden ontstaan steeds heftigere spierschokken. De ogen zijn vaak open en weggedraaid en er is vaak incontinentie voor urine. Omdat ook de ademhaling stokt door de verkramping wordt het gezicht eerst rood en daarna blauw, gevolgd door een blazende ademhaling met schuim op de mond. Hierna volgt bewusteloosheid waaruit de patiënt in een verwarde toestand ontwaakt met hoofdpijn of een ziek gevoel.
Bij kinderen uit epilepsie zich vaak anders. Bij kinderen tussen de 4 en 12 jaar kunnen absences optreden van 10-15 seconden. Hierbij stopt het kind abrupt een activiteit en hervat die ook weer even abrupt. Tijdens de absence kan het kind een wazige uitdrukking hebben en spierschokjes in het gezicht of friemel-, smak- of kauwbewegingen optreden. Het kind merkt hier zelf niets van. Deze aanvalletjes kunnen vele malen per dag optreden en verdwijnen vaak op oudere leeftijd.
Kinderen vanaf 6 maanden en tot 4 jaar kunnen koortsstuipen krijgen, die lijken op een epileptisch insult. Dit komt door de plotselinge sterke temperatuurstijging in het lichaam door de koorts. Omdat de oorzaak buiten de hersenen ligt, wordt dit niet gezien als epilepsie. Koortsstuipen zijn in principe onschuldig en verhogen nauwelijks de kans dat een kind later epilepsie ontwikkelt.
.
Wat kun je doen bij epilepsie?
Sommige mensen hebben baat bij een regelmatige levensstijl. Anderen zijn gebaat bij een bepaald dieet, een chirurgische ingreep in de hersenen of stimulatie van bepaalde hersendelen. Over het algemeen echter bestaat de behandeling uit medicatie: de zogeheten anti-epileptica. Deze geneesmiddelen hebben verschillende werkingsmechanismen. Het passende geneesmiddel en het effect daarvan verschilt per persoon.
De oorzaak van epilepsie is hiermee zelden weg te nemen, maar met medicatie kunnen de meeste aanvallen met succes worden onderdrukt.
.
Hoe werkt de homeopathische behandeling?
Een homeopaat zal precies navragen wanneer u voor het eerst een epileptische aanval hebt gehad en wat daar aan vooraf is gegaan. Een aangeboren epilepsie is iets heel anders dan convulsies die zijn ontstaan na een trauma, zoals een hersenschudding. Ook is belangrijk om te weten wanneer een aanval optreedt en wat er voor, tijdens en na de aanval gebeurt.
Verder wil een homeopaat weten of u nog andere klachten heeft of gehad heeft in het verleden. Uw karakter en waar u gevoelig voor bent wordt zorgvuldig nagevraagd zodat de homeopaat het middel kan vinden dat precies past bij u als persoon met precies de klachten die u heeft.
